من دلم نمی‌خواد حرف بزنم، دلم نمی‌خواد بعد این همه وقت یه چیزایی رو برات توضیح بدم و ازت بخوام که انجامشون بدی؛ دوست ندارم بهت رو بزنم تا یه کاری رو انجام بدی. کاش این جوری بود که خودت اتوماتیک دست به کاری می‌زدی که غصه برآید، یه جوری که فکر کنم تو منو بیشتر از خودم حفظی و پیش‌تر از گفتن و حتی نگفته می‌خونی. می‌دونم که توی رابطه همچین توقعی بی‌جا و غلطه، ولی کیه که گه‌گاهی دلش بعضی غیر مجازا و اشتباها رو نخواد؟